De grondgedachte van Een Cursus In Wonderen is dat alle menselijke handelingen, gedachten, waarnemingen, oordelen etc. terug te voeren zijn op twee basis manieren van zijn en denken: vanuit angst of liefde. De Cursus gaat er van uit dat liefde onze natuurlijke staat is, en dat je als je je dit bewust bent en contact maakt met die liefde, rust en vrede ervaart, die je waarneming van en handelen in de wereld bepalen. Je leeft dan vanuit een diep vertrouwen en Weten. Door onze manier van denken en leven zijn we het contact met wat we werkelijk zijn (liefde) voor een groot deel verloren, en daarmee onze innerlijke rust en vrede. We hebben geleerd (al toen we heel jong waren) om vanuit angst naar de wereld te kijken, en voelen ons daardoor vaak onrustig, boos, jaloers, kortom niet prettig, en we veroordelen voortdurend elke situatie die we waarnemen, onze medemensen en ons zelf. We hebben niet in de gaten dat we ons hierdoor niet beter gaan voelen. In werkelijkheid maken we de barriere tussen onszelf en onze kern (liefde) en de liefde in de anderen groter, omdat we vanuit onze angst kijken naar en reageren op de wereld, wat bij anderen ook weer angst aanraakt. Helaas hebben wij b.v. op 11 september 2001 een extreem en afschuwelijk voorbeeld gezien van hoe dit mechanisme werkt: de gebeurtenissen in New York. Vanuit angst stapelen agressie en wraak zich steeds verder op met dit vreselijke resultaat. Toch is dit principe iedere keer ook in ons en onze omgeving werkzaam op kleine schaal. Iedere keer dat we iemand aanvallen (met woorden, gedachten of fysiek) sturen we angst en agressie de wereld in, en roepen we die ook vaak op (tegenaanval)
Volgens de Cursus In Wonderen is de enige manier om dit te stoppen en te veranderen contact maken met wat we werkelijk zijn: liefde, en alle andere personen ook zien hoe ze werkelijk zijn: liefde. In plaats van iemand te zien als een gevaar (op wat voor manier dan ook) kun je de liefde in iemand zien, hoe moeilijk dat soms ook lijkt. Iemand die je aanvalt kun je ook zien als iemand die liefde is, maar het contact daarmee kwijt is en door aan te vallen om hulp vraagt. Vergeving speelt hierbij een sleutelrol. Angst en liefde kunnen niet tegelijk optreden. (Ze kunnen elkaar wel snel afwisselen, waardoor het lijkt of ze samengaan). De Cursus stelt ook dat je altijd, op ieder moment en in iedere situatie een keuze kunt maken: kies ik voor liefde of voor angst. Het mooie is dat als je voor liefde kiest, je ook liefde aanraakt in de ander (principe van wederkerigheid) waardoor de liefde vermeerderd wordt, net zoals je bij een keuze voor angst angst in de ander aanraakt en daardoor vermeerdert. De Cursus noemt het angst-deel in ons het ego, datgene wat we niet werkelijk zijn. Het liefdes-deel, dat wat we werkelijk, ten diepste zijn noemt de Cursus het Zelf, onze Ware Identiteit. Iedereen verlangt naar dit Zelf, en het verloren contact ermee geeft gevoelens van gemis, en steeds op zoek zijn naar “het”, zoals je mensen vaak hoort zeggen.
De Cursus stelt nadrukkelijk dat het een weg biedt om tot liefde te komen, maar dat er ook andere wegen zijn, die totaal verschillende vormen kunnen aannemen. Voor mij en vele andere mensen is de Cursus een manier die goed werkt en mij troost en hulp biedt.
De Cursus bevat een werkboek met 365 lessen (1 voor elke dag van het jaar), die zodanig opgebouwd zijn dat je je eerst bewust gaat worden van hoe je denkt, en dat het ook anders kan. Vervolgens, vanaf les 220 ga je oefenen met het anders denken en handelen. Een cursus in wonderen is een dik boek, dat voor de meeste mensen niet makkelijk te lezen is door het moeilijk toegankelijke taalgebruik. Daarom lezen veel mensen het in lees- en studiegroepen en/of onder deskundige begeleiding. Er zijn echter ook een groot aantal boeken verschenen die zijn gebaseerd op de principes van Een cursus in wonderen, die veel makkelijker zijn te lezen. Zo is in mei 2002 het boek “Het wonder van vergeving” verschenen van Willem Glaudemans, de vertaler van Een cursus in wonderen. Verder is het werk van Gerald Jampolsky goed toegankelijk, o.a. de boeken “De kracht van liefde en vergeving”, “Uit het duister in het licht” en “Liefde is angst laten varen”. Van Marianne Williamson verscheen o.a. “Terugkeer naar liefde”. Ook een mooi en eenvoudig te lezen boek is “Wonderen bestaan” van Albert Clayton Gaulden. In 2006 verscheen “De verdwijning van het Universum” van Gary Renard, en in 2007 “Take me to thuth, undoing the ego” van Nouk Sanchez en Tomas Vieira. Op internet zijn deze schrijver en boeken ook te vinden.